حا
تسئی یا حاتسیون (Hattian) یک ?
?لم?? است که در زبان عربی برای
نشان دادن مکانهای بلند، بهویژه در صحرا یعرب، استفاده میشود. ا
ین ??لم?? ریشه در زبان عبری و فنیقیه دارد و در طول تاریخ در متنهای مختلفی مانند نوشتهها، نقوش و اشعار پیدا شده است.
در زبان عربی فونتیقی، حا
تسئی به معنی "مكان بلند" یا "بلندی" است. ا
ین ??لم?? برای اولین بار در قرون وسطای اسلامی به عنوان یک اصطلاح جغرافیایی استفاده شد و در مرور زمان، در متنهای مختلفی شامل ادبیات، تاریخ و مطالعات دینی نیز وارد شده است.
حا
تسئی همچنین در زبان اوریپت در مصر باستان نیز به کار میرود و در آنجا به معنی "بلندی" یا "پلدانی" است. ا
ین ??لم?? در مطالعات بینالمیانه و قرونیکهای مختلفی مانند تالمیدی و سامی نیز پیدا شده است.
در حال حاضر، حا
تسئی در زبان عربی برای
نشان دادن مکانهای بلند، بهویژه در مناط
ق ص??رایی استفاده میشود. ا
ین ??لم?? در فرهنگ، ادبیات و مطالعات دینی امروز هم stále مهم است.
